Home / Berdintasunerako emanaldiak / Lan arloko ahalduntzearen ikuspegia nahitaezkoa da emakumeen etxean

Lan arloko ahalduntzearen ikuspegia nahitaezkoa da emakumeen etxean

Naiara Zarandona psikopedagogoa da eta bere hiru hitz gidalerroak hauexek ditugu: dekonstrukzioa, prozesua eta erresilientzia. Haren ustez, ikuspegi sistemikotik lan arloko ahalduntzearen defendatzaile sutsua denez, emakumeen etxean nahitaezkoa da hori. Izan ere, Integrando fundazioan 10 urte darama lanean PAIL programaren bitartez. Programa hori kolektibo zaurgarrien laneratu eta gizarteratzeko laguntza ematekoa da. Ezbairik gabe, esperientzia hori nabaria da berarengan.
“ Bidegabekeriak barruak astintzen dizkit; sektore sozialak indarberritu egiten nau eta izugarri gustatzen zait” azpimarra egiten du Naiarak. Bera dugu emakumeen etxearen prozesu parte-hartzailearen talde eragilea osatzen duten emakumeetako bat. Bere pentsaera era honetara laburbiltzen du: “Egunero saiatzen naiz nire begirada errealitate berrietara irekitzen. Seme-alabekin ikasten dut eta haiengandik ere bai; haiexek irakasten didate pertsona hobea izaten bai eta neure burua gainditzen ere.

Naiara, zure ikuspuntutik, zertarako behar dugu Portugaleten emakumeen etxe bat?
Gu hazteko, garatzeko bai eta aurrera egiteko ere. Egia esan, beharrezkoa da emakumeek noiznahi gure bizi-zikloan gelditu behar baitugu; dekonstrukzioa behar dugu gero berregiteko. Begirada ireki beharrean gaude, hau da, beste errealitate batzuk ezagutu, mugak jartzen jakin bai eta faltsukeria nahiz bidegabekeria toleratzeari utzi ere. Behar dugu toki bat non emakumeari segurtasuna ematen zaion baina bere buruarekiko ziurtasuna batik bat. Horretarako, profesional eta baliabide egokiak behar ditugu, inertziaren eta egunerokoaren eraginez lozorrotuta dauden gaitasunak esnatzen laguntze aldera. Emakumeen etxeak aukera berrien tokia izan behar du, hausnarketa (norbanakoaren esperientziaz) egin ahal izateko, emakumearen balioa pertsona gisara berreskuratuz, jatorria eta bizi-zikloa (nerabezaroa, helduaroa eta zahartzaroa) edozein delarik ere. Emakumearen etxeak toki inklusiboa izan behar du, ahalduntzerako tresnak ematekoa eta bizi-kalitatea hobetzekoa. Halaber, erreferentziazko sare osasuntsuak eta osasungarriak ehundu beharko ditugu oinarri delarik norbanakoarekiko errespetua garai, errealitate eta prozesuei dagokienez. Oxala emakumeen etxea beharrezkoa ez balitz, baina nire esperientzia pertsonala nahiz profesionala aintzat hartuta, beharrezkoaz gain, nahitaezko deritzot emakumeen etxea izateari.

Prozesu parte-hartzailean etorkizuneko etxearen jarduerak definituz joan zarete. Ezer aurreratzeko moduan zaude?
Talde eragileko emakumeok asteazkenero (Itxiar lagunari eta bioi behintzat halaxe gertatu zaigu) gero eta gehiago gustatu zaigu etxea. Bertan egitea nahi dugun jarduerak (espero dut bat bera ere ez uztea) honako hauek dira: ahalduntzerako tailerrak (pertsonala,lanekoa, artistikoa, teknologikoa eta fisikoa), eskola feminista eta topaketa feministak, hitzaldiak, debateak, jardunaldiak, arteterapia, sexualitate-tailerrak, autodefentsa, jakintza-trukeak, bakardadeari laguntza ematea, belaunaldiarteko topaketa kultura eta arraza anitzekoak, laguntza psikologikoa, juridikoa eta lanekoa, bai eta barre egiteko, dantzatzeko eta ondo pasatzeko jarduerak ere. Labur esanda, sororitate handiko esparru bat, jarduerak eta estrategiak proposatzekoa, helburua izanik barneko ainguraketei, estereotipoei eta sinesmen mugatzaileei aurre egitea.

Emakumeei lan arloan ahalduntzen laguntzeaz ere mintzatu zarete
Horretaz pentsatze soilarekin poztu egiten naiz. Lan arloko ahalduntzearen ikuspegia funtsezkoa da emakumeontzat. Lanean dihardugun udalerrietan gure zerbitzuetara iristen diren emakume asko, jatorri, adin, kultura edo erlijio askotakoak, artatzen ditugu. Beroriek hauxe diote :
“(…)ezkondu nintzenean gelditu egin nintzen;ikasketak utzi nituen neba/ama/alaba zaintzeko;haurdun geratu nintzenean geratu nuen neure bizitza; ez nuen inoiz pentsatu ikasteaz edota lan egiteaz (aukerarik ez); lan egin besterik ez dut egin (baina kotizatu gabe), lan egin behar/ nahi dut, ez dakit ezer…”
Gauza jakina da aurrekoaren guztiaren atzean depresioak, menperatzeak, etxeko indarkeria eta tratu txarrak daudela. Hala ere, korapilo honetan lana bilatzeaz ari gara: “Lanik baneuka, bananduko nintzateke, seme-alabek baloratuko nindukete, ez lidakete etxean oihurik egingo, errespetatuko nindukete, alde egingo nuke, aske izango nintzateke, beste aukera bat izango nuke, hegan egin nezake…”
Emakume batek bere sorbalden gainean daramatzan presioa, zama mentala eta bere exijentzia jasanezin dira. Lan-elkarrizketa batean Giza Baliabideetan ohiko galdera hauxe izaten da: zertan zara ona? Horrelakoetan, saldu ezazu zeure burua. Aitzitik, emakume asko adoregabetu egiten dira. Arrazoi hauengatik guztiengatik, hain zuzen, lanean jardun behar dugu konfiantzaren ikuspegitik, laguntza emanez gaitasunak irmotzeko bai eta esnarazten jakiteko ere sorgor zeuden trebetasunak orientatzeko, aktibatzeko bai eta sendotzeko ere.
Mugimenduaren inertziak errealitate eta aukera berriak ernarazten ditu emakumea arian-arian bere tokitik atera ahal izan dadin. Lan arloko ahalduntzea, laguntzaren ikuspegi sistemikotik, nahitaezkoa da Portugaleteko emakumen etxean. Nazio Batuen Erakundeko Emakumeen Sailaren leloak honako hau dio: “Inpaktu handiak eragin ditzakete ekintza txikiek”.
Amaitzeko eta Lina Morgan abeslariaren hitzak gogora ekarriz hauxe diot: “ eskertuta eta hunkituta, honetan parte hartzeagatik eskerrak baino ezin ditut eman”.

Check Also

Ehunka parte-hartzaile “Urrats Moreak” Ezkerraldeko eta Meatzaldeko Emakumeen II. Martxa arrakastatsuan

Ekainaren 4an antolatu zen “Urrats Moreak” Ezkerraldeko eta Meatzaldeko Emakumeen II. Martxa. Ekimen honi hasiera …

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *